Uyuman gerekli büyümen için...

Zakkum- Cem Adrian / biraz uyu

Gelmiyorsa artık yardıma 
Bir zamanlar ağladığın omuzlar 
Soğumuyorsa kalbine akan kaynar sular 
Tanıyamıyorsa artık gözlerin 
Aynadaki şu sessiz ve yorgun adamı 
Kurumuyorsa yanağından akan tuzlu sular 

Nefes alamıyorsan, açıklayamıyorsan 
Tutunamıyor, kanatlanamıyorsan 
Ve artık başaramıyorsan 

Olsun, Olsun varsın 
Şimdi uyu.. Biraz uyu 
Kurşuna dizilmiş yalnızlığın yanına uzan
Ve biraz uyu off 
Durduramıyorsan artık adımlarını 
Hep aynı ıslak kaldırımlarda 
Sayamıyorsa parmakların geçen yılları 
Unutuyorsa artık ellerin 
Eskiden tuttuğu elleri 
Kayboluyorsa aklından tek tek isimleri 
Nefes alamıyorsan açıklayamıyorsan 
Tutunamıyor kanatlanamıyorsan 
Ve artık başaramıyorsan

Olsun, olsun varsın 
Şimdi uyu.. biraz uyu 
Kurşuna dizilmiş yalnızlığın yanına uzan
Ve biraz uyu off 
Olsun, olsun, olsun varsın 
Şimdi uyu.. biraz uyu 
Kurşuna dizilmiş yalnızlığın yanına uzan
Ve biraz uyu off 

Sadece çocukken ölmek sırdır bunu bil 
Her şeyin farkındasındır 
Her sese dönüp bakarsın 
Büyümek uyumak ve unutmak gibidir 
Ve büyüklerin dediği gibi 
Uyumam gerekir büyümedikçe 
Sağır ediyorsa sessizlik 
Ve kör ediyorsa aydınlık 
Sadece sana görünen ve kimseleri inandıramadığın bir hayalet gibi 
Yanı başında oturuyorsa yalnızlık bu gece 
Hep aynı saat takımını çalan bir düşman gibidir sesleri 
Ve canına kastedecek bir kılıç gibi sallanıyorsa tepende 
Unutabilmek için hepsini, biraz uyu