Yağmur yağıyordu. İncecik; kesik kesik, bir yağmur... Tıpkı, ömrümüz gibi... Tıpkı, sevgin gibi, içimi önce ıslatıp sonra beni yalnızlığın ve sahipsizliğin soğuk sularına; İstanbul'un sensizlikten kararmış, öksüz özlem dolu sokaklarına bırakan... Tıpkı, senin gibi; ömrün gibiydi, yağmur... Kesik kesik... Şizofren Aşka Mektup (sf27)
Sevdiğim şeyler de yetmiyor hayallerin yıkılışını izlerken..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder